ବେରଙ୍ଗ ଜୀବନ

 ଯୌବନର ପାହାଚ ଚଢୁ ଚଢୁ

ଯେବେ ତୋ ପ୍ରେମରେ ହେଇଥିଲି ମୁଁ ଛନ୍ଦି,

ମୋ ଭାବନାରେ ତୋ ଶବ୍ଦର କଳରବ

କବିତାର ସମ୍ମୋହନେ ହେଇଥିଲି ମୁଁ ବନ୍ଦି।

କେତେ ଖୁସି ଲାଗିଥିଲା 

ଯେବେ ହେଇଥିଲୁ ଜୀବନେ ମୋ ତୁ ଆବିର୍ଭାବ,

ଆଜି ବେରଙ୍ଗ ଲାଗେ ଜୀବନ

ଲେଖିବାକୁ ଚାହିଁଲେ ବି ହୁଏ ମୋତେ ଶବ୍ଦର ଅଭାବ।

😢😢

~ବିଷ୍ଣୁ ମହାନନ୍ଦ